polo folgo dos anxos.
Soilo de tí pudera no profundo
ouh vento! vento! vento!
esprementar elemental envexa
a cintilante maxestá dos mares.
Envexa do teu ser
máis cretaíño e doce, máis levián,
de sustancias alíxeras composto,
por estrelas fuxidas viaxado,
viaxado por trasnos e pantasmas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario